Tradycyjny człowiek
Stosunki
społeczne i międzyludzkie opiera na pewnych akceptowanych – do
niedawna przez większość społeczeństwa – zasadach
moralnych. Nieobce są mu takie wartości jak honor, godność.
Istotne jeśli nie kluczowe jest wzajemne zaufanie, bez
minimum którego trudno w ogóle sobie wyobrazić podejmowanie
jakichkolwiek wspólnych przedsięwzięć.
Posiada
naturalną skłonność do odkrywania prawdy. Stara się
wszystko rozważać w swoim sumieniu.
Uczciwość
wobec siebie i rozmówcy, szacunek dla innego człowieka
są wpisane w ten etos.
Ale
także wstyd i poczucie winy.
Nowy człowiek
Pozornie
nie jest skrępowany żadnymi wewnętrznymi ograniczeniami.
Uważa, iż wszystko – co nie jest prawnie zabronione – jest
dozwolone. Stąd mało które własne zachowanie odczuwa jako
wstydliwe, niehonorowe czy niegodne. Najistotniejsze jest dla niego
poruszanie się w obrębie ustanowionego prawa. Przepis
zewnętrzny – najwyższą wartością (oczywiście prawną regułę
można dowolnie kształtować).
Drugi
charakterystyczny rys tego etosu to skuteczność, tylko to
się liczy.
Kreowanie
rzeczywistości, to kolejny wyznacznik tego typu umysłowości. Jak
jest, nie jest ważne. Następstwo czasowe, rozpoznanie co było
przyczyną a co skutkiem, też nie zaprząta mu zbytnio głowy.
Narrację dopasowuje do z góry upatrzonej tezy (przyjętej
zgodnie z własnym interesem).
2016
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz