Piszę co widzę i słyszę: listopada 2019

czwartek, 14 listopada 2019

Nałęczów

Wprawdzie miasteczko wyobrażałem sobie inaczej, przeważają ponad stuletnie drewniane wille, polecam. Dzisiaj wille są już mocno nadwyrężone (w lepszym stanie murowane położone przy ulicy Lipowej). Jak wiele naszych uzdrowisk, jego świetność minęła co najmniej pół wieku temu. Zabytkowe budynki dopiero teraz doczekały się remontu. Ładny rozległy park. Prawdziwą furorę robi jedyny większy sklep Stokrotka.

Sanatorium ZNP. Położone na wzgórzu w parku (plus: nie słychać ruchu drogowego). Większość pokoi ma balkon. Czajnik tylko na korytarzu, ale przemyślnie z dodatkowym zbiornikiem (co zapobiega szukaniu czajnika po pokojach), na każdym piętrze kantorek z lodówką, deską do prasowania i małym telewizorem, miska w łazience do prania. Przydałby się jeszcze automat do większej przepierki. Ponadto, sala telewizyjna połączona z biblioteką. Jedzenie smaczne. Z różnymi dietami nie ma problemu. Basen w centrum parku z licznymi podwodnymi atrakcjami. Trochę już wymaga remontu, w szczególności szatnie: mokro i bardzo ślisko!

Personel w porządku, zabiegi kończą się przed 16. Ciekawe okolice: Kazimierz, Lublin, Zamość.

Dużym minusem jest sposób rezerwacji „jedynek”. Nie ma żadnych kryteriów przydziału. Zaświadczenia lekarskie są lekceważone. Podobno obiecują - przez telefon - po czym twierdzą, że o niczym nie wiedzą.

Do minusów należy zaliczyć fatalny stan powietrza w okresie grzewczym. Od października czuć od wczesnych godzin wieczornych "zapach" z kominów. Opłata klimatyczna powinna być pobierana wyłącznie w okresie maj-sierpień. Woda w kranie jest słonawa - to efekt jej uzdatniania (kawa się nie zaparza, herbata nie smakuje). No, jeszcze jak ktoś ma naprawdę problemy z poruszaniem się, wchodzenie pod górę do budynku sanatoryjnego – np. wracając z basenu lub miasta - może nastręczać trudności. Jeszcze jedno. Nałęczów jest dla osób z wysokim ciśnieniem, ci z niskim mogą się czuć nieswojo.

Ogólnie, dużo pozytywów.